Адміністрацыя Горацкай калоніі не рабіла палёгкі для лаўрэата Нобелеўскай прэміі ў параўнанні з іншымі палітзняволенымі, паведаміў праваабаронца Алесь Бяляцкі.
У калоніі №9 у Горках усе ведалі, што ў іх сядзіць лаўрэат Нобелеўскай прэміі, аднак ніякіх прывілеяў гэта не давала, распавёў выдвараны з Беларусі былы палітвязень Алесь Бяляцкі Радыё Свабодзе. Ён знаходзіўся ў гэтай калоніі з 2023 года да вызвалення сёлета ў сярэдзіне снежня.
“Я праходзіў праз усё тое, праз што праходзілі палітычныя зняволеныя. Гэта і знявагі, гэта і размовы на «ты», да цябе ставіліся як да звычайнага зняволенага, як да палітзняволенага. Захацелася начальніку рэжыму – ён цябе распрануў дагала, прымусіў прысядаць, бо ён табе робіць поўную праверку, хаця там у цябе толькі сустрэча з адвакатам. Перад гэтым ён цябе распрануў, а то раптам ты пранясеш нейкую цыдулку, ці што ён там шукаў, я ня ведаю. Гэта ўсё – здзекі і нечалавечае абыходжанне – было, безумоўна” – распавёў Алесь Бяляцкі.
Паводле яго, там былі бясконцыя пратаколы аб парушэньні правілаў унутранага распарадку і адміністрацыя вельмі любіла выпісваць гэтыя паперы. “За любую дробязь і па справе, і не па справе – што ты не паголены, у цябе чаравікі не пачышчаныя, ты кепска прыбраў у секцыі, калі твой час прыбіраць, не павітаўся, калі прайшоў начальнік нейкі. Усё гэта было, я і сам ня ведаў, што на мяне было столькі папер” – кажа палітвязень.
Бяляцкі падлічыў, што пару месяцаў таму ён праходзіў палову тэрміну свайго зняволення. “Улічваючы норму «дзень у СІЗА за паўтара ў калёніі» і тое, што мы ў СІЗА правялі амаль два гады, мне атрымалася чыстага тэрміну дзевяць гадоў і паўтара месяца – тое, што я мусіў адсядзець. Нядаўна я праходзіў атэстацыю за палову гэтага тэрміну і на ёй пачуў, што на мяне, аказваецца, за два з паловай гады знаходжаньня ў Горацкай калёніі склалі 23 пратаколы аб парушэнні ўнутранага распарадку. Я лічыўся злосным парушальнікам. Нобэлеўскі ляўрэат – злосны парушальнік правілаў распарадку. Гэта цалкам нармальна, без усякай шызафрэніі для мясцовага горацкага начальства” – сцвярджае праваабаронца.
Паводле Бяляцкага, пры вызваленні перад наступнай дэпартацыяй у Літву 13 снежня 2025 года ў яго была забраная ўся карэспандэнцыя і рукапісы.
Пры гэтым ён сцвярджае, што ў дачыненні да яго, безумоўна, было нялюдзкае абыходжанне, а вось катаванняў не было. “Калі цябе зачыняюць у ШЫЗА, а на табе толькі лёгкае адзеньне, а ў камэры +8 градусаў і ты там мусіш сядзець 10 сутак, ня можаш спаць, бо цябе калоціць ад холаду – гэта што? Гэта і ёсць нялюдзкае абыходжанне. Калі ты ня можаш сесці, бо прышпіленыя нары, ты мусіш хадзіць, а лаўка вузкая – 20 сантыметраў. Гэта тое месца, дзе ты можаш пасядзець пры +8 градусах у камеры, максімум +10, а ты ў кашульцы – гэта што такое? Гэта датычыць усіх зняволеных, не толькі палітычных” – ўзгадвае праваабаронца.
Фотаздымак: Reuters