Журналіст з Хоцімска, 67-гадовы Ляйчынскі называе Пазняка дзедам

Тэорыя адноснасці: у Хоцімску, арыентуючыся на ўзрост Лукашэнкі, лічаць 70 гадоў другой маладосцю і ненавідзяць дэмакратычнасць TikTok.

Хоцімскі журналіст Аляксандр Ляйчынскі, які завіс у думках дзесьці ў раёне ХХVII з’езда КПСС, паразважаў “пра ўнутраныя органы ўспрымання знешняй рэчаіснасці”.

Самы час – Ляйчынскаму 67 гадоў, і ўспрымаць навакольную рэчаіснасць з дапамогай унутраных органаў становіцца ўсё цяжэй.

Таму Аляксандр Ляйчынскі лічыць, што:

  • Савецкі Саюз прайграў капіталістычнаму лагеру ў вайне сэнсаў;
  • ад сусветна вядомага палітыка і “дзеда” Зянона Пазняка пара хаваць запалкі;
  • TikTok – прамы шлях да інфармацыйнага бясчынства;
  • у Беларусі можа быць прынята рашэнне пра стварэнне кібервойскаў, а Лукашэнка падтрымлівае гэтую ідэю.

Ляйчынскі, з яго загартоўкай у школе савецкай журналістыкі, у шоку ад таго, што любы ахвотны можа зняць на тэлефон звычайную для Беларусі сельскую дарогу, традыцыйна складзеную з ям і лужын, а пасля выкласці гэта без адпаведнага рашэння сельвыканкама ў інтэрнэт.

Само сабой, больш за ўсё хоцімскага пенсіянера напружвае бесшабашнасць сучаснай моладзі, якая мае магчымасць паведаміць усяму свету, што вяртаецца дадому падпітай.

Усе свае надзеі Ляйчынскі звязвае з магутнымі кібервойскамі Беларусі, якія абавязкова здабудуць перамогу над TikTok і прымусяць папулярную сацсетку распавядаць праваслаўнаму народу пра такія цікавыя рэчы, як падняцце зябліва і тонкая наладка плугоў у Хоцімску.

Узрост, узрост і яшчэ раз узрост. Менавіта ён не дазваляе такім, як Ляйчынскі і Лукашэнка, зразумець, што вайна сэнсу і бессэнсоўя даўно скончылася не на карысць савецкіх наратываў. Таксама як і двубой праўладных прапагандыстаў з незалежнымі СМІ на тэрыторыі TikTok. Мы проста ўмеем падаваць інфармацыю хутчэй, якасней і цікавей, чым дзедаўскія кібервойскі.

Ну, а што да Зянона Пазняка, дык у свае 81 год ён выглядае значна лепш, чым 70-гадовы Аляксандр Лукашэнка, ад якога хутка і запалкі хаваць не спатрэбіцца, бо ён да іх самастойна ўжо не дабярэцца.

Фота хоцімскай раённай газеты «Шлях Кастрычніка»

У Хоцімску парачка хлопцаў каталася на чужых машынах і хавала марыхуану на гарышчы

Двое, раней судзімыя жыхары Хоцімска, уганялі аўтамабілі, але выключна каб пакатацца.

Экспертыза дапамагла выкрыць двух жыхароў Хоцімска, якіх падазравалі ва ўгоне аўтамабіляў. Угоны адбываліся з розніцай у адзін дзень.

Спачатку быў угнаны грузавы “мерседэс”, затым – легкавы ВАЗ. Абедзве машыны стаялі каля дамоў уладальнікаў, незамкнёныя і з ключамі запальвання ў замках.

Угоншчыкі пакідалі аўтамабілі на вуліцах вёсак Хоцімскага раёна.

Як высветлілася пасля іх затрымання, мужчынамі кіравала толькі жаданне пакатацца.

Узрост угоншчыкаў – 19 і 27 гадоў. У старэйшага з іх, на гарышчы дома быў знойдзены амаль кілаграм марыхуаны.

Узбуджаная крымінальная справа. Следства ўлічыць і тое, што абодва яго фігуранты ў момант здзяйснення злачынстваў былі п’яныя.

Фота ведамаснага сайта дзяржаўнага камітэта судовых экспертыз.

У Хоцімску на догляд за воінскімі пахаваннямі выдзелілі 7 000 рублёў

На сем тысяч рублёў расшчодрыўся Хоцімскі райвыканкам, каб забяспечыць належны догляд за воінскімі пахаваннямі – па 125 рублёў на кожнае.

Аб’яднанне з надзвычай доўгай назвай “раённая міжведамасная рабочая група па ўвекавечанні памяці абаронцаў Айчыны, ахвяр войнаў і генацыду беларускага народа ў гады Вялікай Айчыннай вайны” правяло ў Хоцімску чарговае пасяджэнне.

Гаварылі шмат і пра ўсё: пра агні-пажарышчы, пра сяброў-таварышаў. Сярод іншага пахваліліся тым, што “на фінансаванне комплексу мерапрыемстваў па рэалізацыі праграмы ў Хоцімскім раёне на пачатак 2025 года было выдзелена 7000 рублёў”.

На тэрыторыі Хоцімскага раёна знаходзіцца 20 воінскіх пахаванняў і пахаванняў ахвяр войнаў, сярод якіх 8 брацкіх магіл і 12 індывідуальных магіл, а таксама 36 памятных знакаў.

Што можна было з імі зрабіць за год на сем тысяч рублёў, застаецца загадкай – атрымліваецца роўна па 125 рублёў на кожны помнік. Уся ж сума, напэўна, не нашмат большая за месячны заробак кіраўніка групы, намесніка старшыні райвыканкама Мікалая Хучова. 

А калі ўжо суміраваць заробкі ўсёй тусоўскі, атрымаецца, даруй Госпадзі, што генацыд беларускага народа працягваецца.

Фота раённай газеты.

У крамах Магілёўшчыны зноў пратэрміноўка і завышэнне цэн

Шэраг парушэнняў выяўлены КДК у гандлёвых аб’ектах Бабруйска, Касцюковіцкага і Хоцімскага раёнаў.

Кантралёры КДК Магілёўскай вобласці праверылі гандлёвыя аб’екты і выявілі шэраг парушэнняў:

  • у трох гандлёвых аб’ектах ІП горада Бабруйска дапушчана завышэнне цэн больш чым на 30 найменняў харчовых тавараў;
  • на некаторыя тавары адсутнічалі дакументы, што пацвярджаюць іх набыццё, якасць і бяспеку;
  • у двух гандлёвых аб’ектах (Касцюковічы і Хоцімск) выяўлены тавары з пратэрмінаваным тэрмінам прыдатнасці на суму больш за 270 рублёў;
  • выяўлены факты неабгрунтаванага спагнання платы за спажывецкую ўпакоўку не ўпакаваных вытворцам тавараў.

Сітуацыя, увогуле, не новая. Хочацца толькі адзначыць, што, распавядаючы пра праверку, дзяржаўнае СМІ зрабіла акцэнт на парушэннях, дапушчаных індывідуальнымі прадпрымальнікамі. Не вельмі верыцца, што ў крамах аблспажыўсаюза, які знаходзіцца пад абаронай уладаў, парушэнні ўжо выкаранены.

Фота ілюстрацыйнага характару з адкрытых крыніц.

Прызначаны новыя старшыні Асіповіцкага, Хоцімскага і Краснапольскага раёнаў

Усе яны маюць прамое дачыненне да ранейшых правалаў.

Усе новыя кіраўнікі трох раёнаў Магілёўшчыны – выпускнікі сельскагаспадарчай акадэміі. У іх шмат дыпломаў аб «вышэйшай адукацыі» і не менш правалаў на ранейшых месцах працы.

Дыплом за дыпломам

Краснапольскі раён узначаліў ураджэнец Чавусаў Аляксандр Яфімчыкаў. На ягоным прыкладзе зразумела, адкуль у беларускіх кіраўнікоў бяруцца па тры дыпломы. Сельскагаспадарчую акадэмію ён скончыў у 2006 годзе, а ўжо ў 2007 атрымаў другі дыплом. Само сабой, у набор уваходзіць і акадэмія кіравання.

Яфімчыкаў працаваў галоўным аграномам, старшынёй двух сельгаспрадпрыемстваў, першым намеснікам старшыні Касцюковіцкага райвыканкама і нават два гады ўзначальваў Чавускі райвыканкам. А пасля – раптоўна пайшоў у фермерства.

Яфімчыкаў

Хоцімскі старшыня стаў Асіповіцкім

Для Геворга Мелканяна прызначэнне старшынём Асіповіцкага райвыканкама – крок уверх, бо Хоцімскі раён не самы прэстыжны ў вобласці. 

Мелканян працаваў інжынерам-гідратэхнікам у Чачэрску, узначальваў сельскагаспадарчае прадпрыемства «Батвінава» і нават Чачэрскі фізкультурна-спартыўны клуб «Ураджай».

Пазней ён пераехаў у Бабруйскі раён, дзе з 2016 года працаваў намеснікам дырэктара і дырэктарам ПМК-84. 

У ліпені 2021 года яго прызначылі старшынём Бабруйскага раённага савета «дэпутатаў», а потым – кіраўніком Хоцімшчыны.

МелканянУ Хоцімску – Дзівакоў

Ураджэнцу Слаўгарада Аляксандру Дзівакову – 50 гадоў. Сельскагаспадарчую акадэмію ён скончыў у 1997 годзе і пачаў кар’еру чыноўніка інспектарам па ахове працы ў райсельгасхарчы Лёзненскага райвыканкама. 

Пасля працаваў у аблсельгасхарчы і быў першым намеснікам старшыні Шклоўскага райвыканкама.

Хоцімшчына далёка не самы «перадавы» раён вобласці, аднак цяпер Дзівакоў атрымаў даволі самастойную пасаду.

Дзівакоў

На першы погляд замена Лукашэнкам адразу трох кіраўнікоў раёнаў – сур’ёзны кадравы крок. Аднак біяграфіі Яфімчыкава, Мелканяна і Дзівакова сведчаць: вялікіх прарываў ні ў Асіповічах, ні на Краснапольшчыне, ні на Хоцімшчыне чакаць не даводзіцца.

Урэшце, Лукашэнка, мяняючы шыла на мыла, гэтага і не чакае. Пры прызначэнні ён не выпадкова заўважыў: усе прызначаныя кіраўнікі маюць прамое дачыненне да раней дапушчаных правалаў.

Фота: mogilev.in.

Школьнікам Хоцімска зрабілі тэлемост з выхаваўчай калоніяй

Раней сядзеш – раней выйдзеш: у Хоцімску прайшоў тэлемост паміж школьнікамі і выхаваўчай калоніяй.

Прапагандысты Магілёўскай вобласці прывіваюць вучням законапаслухмянасць, адразу хапаючы быка за рогі: паказваюць, што жыццё за кратамі – не мёд. Па сутнасці, палохаюць школьнікаў зонай. Яны лічаць, што менавіта такі прамалінейны падыход да выхавання будзе самым эфектыўным.

У СШ №2 Хоцімска адбыўся тэлемост паміж вучнямі школ Хоцімскага раёна і выхаваўчай калоніяй №2 дэпартамента выканання пакаранняў МУС па Магілёўскай вобласці.

Што менавіта паказвалі вучням, раённая газета не ўдакладняе, але і без лішніх дэталяў зразумела: «законапаслухмяны лад жыцця» такімі прымітыўнымі метадамі не сфарміруецца. 

Але займацца правым выхаваннем праз вывучэнне асноўных палажэнняў Канстытуцыі і заканадаўства, правоў і свабод чалавека і грамадзяніна ў Беларусі не прынята, паколькі вельмі часта “не да законаў”.

Дарэчы, ад беларускага рэжыму можна чакаць чаго заўгодна. Бо сам Лукашэнка прызнаваў: законапаслухмянымі яго кіраўнікі становяцца толькі пасля таго, як насёрбаюцца турэмнай баланды.

Фота раённай газеты.

У магілёўскіх раённых СМІ святкуюць Кастрычніцкі пераварот

Прывід бальшавізму зноў блукае па Магілёўшчыне.

У сродках масавай інфармацыі Магілёўшчыны пачынаецца гістэрычнае ўсхваленне “вялікага кастрычніка”, які нібыта аддаў зямлю сялянам і заводы рабочым.

Як правіла, больш за ўсіх у гэта вераць чыноўнікі-лукашысты, уладальнікі зямлі ў Драздах і вялікія спецыялісты па стратнасці заводаў.

Першай апублікавала рэпартаж са святкавання 7 лістапада круглянская “раёнка”, адзначыўшы, што “для Беларусі Дзень Кастрычніцкай рэвалюцыі заўсёды быў і застаецца культавым, знакавай падзеяй, што вызначыла ўсю наступную гісторыю нашага народа і краіны ў цэлым”.

Помнік Ільічу ў Круглым хоць і ўстаноўлены на нізкім пастаменце, але памеры ў яго ўнушальныя.

Судзячы па засяроджаных тварах удзельнікаў мітынгу, яны перакананыя ў тым, што эпітэт “культавы” можна аднесці да дня захопу ўлады бальшавікамі.

Кіраўніцтва Хоцімскага раёна ўпэўненае ў тым, што захавала і памножыла патэнцыял савецкай улады.

У Кіраўску ўсе чыноўнікі, адзіным парывам, расказалі пра карысць кастрычніцкага перавароту для шараговых грамадзян.

Слаўгарадская раённая газета, вядомая празмернай патэтыкай нават у адносінах да смеццевых бакаў, распавяла чытачам пра Прапойск у тыглі рэвалюцыйных гадоў і ўспомніла “культавага” прапойскага паэта, які заклікаў «не адрываць Беларусь ад жывога цела Расіі».

Ну, а ў Крычаве ўспомнілі пра тое, што дзякуючы рэвалюцыі ў 1937 годзе ў горадзе адкрылі аўтобусны рух.

І гэта толькі пачатак. Проста прыхільнікі рэвалюцыі пакуль што занятыя на мітынгах, а выплёскваць свае эмоцыі ў СМІ будуць пазней і сціхнуць толькі праз некалькі дзён.

Фота круглянскай раённай газеты.

Дарога ў хоцімскай вёсцы – яшчэ не асфальт, але ўжо вялікая палёгка

У самых адсталых вёсках Хоцімшчыны пра нармальныя дарогі ўжо і не мараць. Падсыпка бітай цэглай – ужо радасць.

У той час як Марына Васілеўская бараздзіць прасторы Сусвету, Хоцімшчына жыве сваімі бесхітраснымі радасцямі. У вёсцы Таклеўка, напрыклад, восенню і вясной было цяжка прабрацца да аўталаўкі ці атрымаць пошту праз непраходную гразь.

І вось «дзякуючы сумесным намаганням старшыні Забялышынскага сельскага выканаўчага камітэта Міхаіла Байкова і дырэктара УКП «Жылкамгас» Ігара Бусела праблема пачала вырашацца».

Па вёсцы прайшоў грэйдар, дарогу падсыпалі бутам, цэглай і камянямі.

Да ператварэння Таклеўкі ў вёску будучыні яшчэ далёка, але вялікая палёгка для мясцовых жыхароў, як трапна выказаліся журналісты раённай газеты, ужо наступіла.

Вось так, сумеснымі намаганнямі сціплых герояў накшталт Байкова і Бусела, Хоцімшчына перайшла на новы віток адраджэння сяла.

Фота раённай газеты “Шлях Кастрычніка”.

Могилевщина и субботник – кто во что горазд

Свое отношение к субботнику его могилевские адепты демонстрировали по разному: были близко к народу, наряжались и придумывали для праздника бесплатного труда новые единицы измерения.

Новую единицу измерения субботника придумали в Могилеве

Провластные профсоюзы Могилевщины измерили масштабность субботника гектаром территории и тонной мусора.

Чем только не измеряют субботник в Могилевской области. То количеством людей, которых в выходной день выгнали с граблями под дождь, то миллионами рублей, которые уйдут в закрома областного бюджета, то саженцами. 

Провластные профсоюзы, которые приводили в порядок сквер на проспекте Мира проявили изобретательность и измерили свой вклад в субботник гектаром территории и тонной убранной листвы, вперемешку с мусором.  

Можно оценивать субботник и количеством граблей, но лучше и солиднее общим числом зубьев на них.  

Соревнования по выдумыванию единиц измерения бесплатного труда напоминают культовый мультфильм советских времен.

Может так статься, что именно в пропагандистских попугаях субботник окажется 

длиннее всего. 

На субботнике в Хотимске самой красивой была “Белая Русь”

Неравноправие наблюдается даже среди карманных партий и объединений режима Лукашенко. На субботнике в Хотимске самыми нарядными были активисты “Белой Руси” – они щеголяли в белых куртках.

Белая Русь Хотимск

Модницам беларуского “Красного Креста”, можно отдать второе место – их красные накидки смотрелись великолепно.

Красный Крест Хотимск

У других активистов из нарядов были только шарфы.

Остальные, скорее всего, бедные работники АПК – пришли на субботник в чем Бог послал. Красивых курток эта отстающая отрасль пока не заслужила.

Несмотря на разный внешний вид, цель у всех участников субботника была одна – сделать Хотимск еще краше. Хотя, куда уж дальше…

Вне зависимости от должностей и профессий собирали листья в Шклове

На субботнике в Шклове Сергей Бартош – председатель райисполкома, которого повысили до этой должности с поста министра сельского хозяйства – продемонстрировал близость к народу. Он собирал листья вместе с рядовыми гражданами и в доказательство сфотографировался.

Сергей Бартош

Председатель шкловского райисполкома Сергей Бартош задал тон субботнику в Шклове –  он “вместе со всеми собирает листву в городском парке”.

Глава района четко сформулировал все плюсы субботника, который объединяет население, укрепляет общий дух и кроме того:

  • дождливая погода никого не напугала – прохладно, не жарко;
  • листва чуть подмокла – она не разлетается, поэтому ее удобно убирать. 

Сергей Бартош никогда не чурался черной работы. Даже на посту министра сельского хозяйства Беларуси, он, по приказу Лукашенко, рыл руками землю, чтобы проверить глубину залегания семян.

Близость Бартоша к народу на субботнике, на всякий случай была зафиксирована на фотокамеру.

Фото “Могилевские ведомости”, БелТАхотимской районной газеты.

Гражданка Хотимска угнала автомобиль своего приятеля, в котором уже сидела другая гражданка

Хотимские правоохранители опубликовали свой пресс-релиз “В Хотимске произошел угон автомобиля” в местной газете. История увлекательна не столько сама по себе, сколько в интерпретации следователей.

Как говорится, ничто не предвещало беды в городском поселке Хотимск и смеркалось. 

Гражданка Иванова, в полночь, выпивала в квартире своего знакомого Сидорова. Когда Сидоров отлучился, гостья взяла смарт-ключ от его машины и “при помощи смарт-ключа открыла автомобиль и решила совершить поездку по улицам городского поселка”.

Поразительно, но в закрытом автомобиле сидела еще одна гражданка, Кузина, “которая не предполагала о намерениях правонарушительницы”.

Сидорова еще вначале поездки врезалась в металлическую урну ”расположенную возле вышеупомянутого дома”, однако свое намерение довела до конца, прокатившись по ночным проспектам Хотимска, а затем “оставила авто в том месте, где оно было припарковано перед угоном”

Литераторы из следственного комитета сделали вывод – ”не стоит оставлять документы, ключи и другие вещи на виду”.

Однако дело здесь вовсе не в вещах, оставленных на виду, а в том, что все-таки происходит в доме хотимского гражданина Сидорова и какова дальнейшая судьба  гражданки Кузиной?