Category: Навіны Касцюковіч

У Касцюковічах прааналізавалі лужыну і адклалі да вясны

Навіна ад

Лужына каля шматпавярховага дома ў Касцюковічах стала “прычынай для хвалявання”, дэтальнага аналіза і стратэгічных рашэнняў.

Касцюковіцкія журналісты, вядомыя сваёй настойлівасцю, правялі чарговае расследаванне. На гэты раз яго прадметам стала лужына ў двары дома № 1 мікрараёна, які ў горадзе называюць АБВГДэйкай.

Нягледзячы на тое, што жыхары Касцюковічаў, звыклыя да зменлівасцяў лёсу, на лужыну не скардзіліся (“лужына не перашкаджае жыхарам перасоўвацца па двары, але ўсё ж псуе знешні выгляд шматпавярхоўкі”) газетчыкі ўсё ж вырашылі разабрацца ў праблеме і запрасілі ў якасці эксперта намесніка старшыні райвыканкама Аляксандра Сідарэнку.

Ён прааналізаваў лужыну і адразу зразумеў, што “вада з лужыны нікуды не сыходзіць, бо тут гліністыя грунты, а не пясчаныя”.

Чыноўнік паабяцаў, што да канца тыдня будзе зроблены адвод вады “ў выглядзе латка або траншэі, каб па існуючым рэльефе вада магла сцякаць ніжэй па ўзроўні”.

Канчаткова ж з лужынай разберуцца вясной – завязуць грунт, выраўняюць яго і засеюць праблемную тэрыторыю травой.

Вось такая касцюковіцкая пятрушка, а дакладней – АБВГДэйка: чыноўнікі вырашаюць праблемы па меры іх паступлення, на вока. Аб тым, што глеба гліністая, даведваюцца толькі пасля з’яўлення лужыны, або, як кажуць, хрысцяцца пасля таго, як грымне гром.

Фота раённай газеты.

У Касцюковічах судзілі кіраўніцу фермы

Навіна ад

У Касцюковічах ужо ўсё называюць сваімі імёнамі – у раёне выяўлена яшчэ адна схема ўтойвання гібелі жывёлы.

Кіраўніцу фермы судзілі ў Касцюковічах на адкрытым пасяджэнні – у прысутнасці службовых асоб і работнікаў сельскагаспадарчых арганізацый.

Жанчына ўнесла ва ўліковыя дакументы заведама ілжывыя звесткі і запісы, не ўказаўшы гібель як мінімум 33 галоў буйной рагатай жывёлы.

З іх 11 галоў 33-гадовая жыхарка Касцюковічаў «рэалізавала» праз забойны цэх. Такім чынам, абвінавачаная ўтойвала гібель жывёлы і падавала ў бухгалтэрыю прадпрыемства справаздачы з ілжывымі звесткамі. 

Суд улічыў прызнальныя паказанні абвінавачанай і яе шчырае раскаянне. Прысуд – год папраўчых работ з утрыманнем у даход дзяржавы пятнаццаці працэнтаў заробку, але не менш за адну базавую велічыню штомесяц.

Гэта ўжо не першы такі выпадак на Касцюкоўшчыне. Справы ва ўбыточных калгасах Беларусі пастаўлены так, што «моцным гаспадарнікам» прасцей пайсці на службовы падлог, чым прызнаць, што каровы здохлі з-за дрэннага догляду.

А тым часам і ў Магілёўскім раёне ўзбуджана крымінальная справа супраць 48-гадовага кіраўніка сельгаспрадпрыемства, які на працягу сямі месяцаў даваў незаконныя ўказанні падначаленым аб унясенні ілжывых звестак у афіцыйныя дакументы.

Схаваны падзёж 119 галоў. Прадпрыемству нанесены ўрон у памеры каля 130 000 рублёў.

Фота раённай  газеты.

У крамах Магілёўшчыны зноў пратэрміноўка і завышэнне цэн

Навіна ад

Шэраг парушэнняў выяўлены КДК у гандлёвых аб’ектах Бабруйска, Касцюковіцкага і Хоцімскага раёнаў.

Кантралёры КДК Магілёўскай вобласці праверылі гандлёвыя аб’екты і выявілі шэраг парушэнняў:

  • у трох гандлёвых аб’ектах ІП горада Бабруйска дапушчана завышэнне цэн больш чым на 30 найменняў харчовых тавараў;
  • на некаторыя тавары адсутнічалі дакументы, што пацвярджаюць іх набыццё, якасць і бяспеку;
  • у двух гандлёвых аб’ектах (Касцюковічы і Хоцімск) выяўлены тавары з пратэрмінаваным тэрмінам прыдатнасці на суму больш за 270 рублёў;
  • выяўлены факты неабгрунтаванага спагнання платы за спажывецкую ўпакоўку не ўпакаваных вытворцам тавараў.

Сітуацыя, увогуле, не новая. Хочацца толькі адзначыць, што, распавядаючы пра праверку, дзяржаўнае СМІ зрабіла акцэнт на парушэннях, дапушчаных індывідуальнымі прадпрымальнікамі. Не вельмі верыцца, што ў крамах аблспажыўсаюза, які знаходзіцца пад абаронай уладаў, парушэнні ўжо выкаранены.

Фота ілюстрацыйнага характару з адкрытых крыніц.

Улады Касцюковіцкага раёна хутка купяць ліхтар для дзяцей, што мерзнуць на прыпынку

Навіна ад

Пакуль чыноўнікі з Касцюковічаў адпраўляюць «афіцыйныя запыты», школьнікаў на вясковым прыпынку ад холаду і ветру ратуюць цёплыя курткі.

У вёсцы Забычанне Касцюковіцкага раёна час нават не спыніўся, а павярнуўся назад. Дзеці, чакаючы аўтобус, каб паехаць у школу, якая знаходзіцца ў суседняй вёсцы, мёрзнуць, хаваюцца ад дажджу і ветру пад суседнім гаражом, абыходзяцца без лаўкі і ліхтара і спадзяюцца не на дарослых дзядзечак і цётачак з райвыканкама, а на свае цёплыя курткі.

Каб зразумець, чаму дзеці апынуліся ў такой сітуацыі, раённай газеце давялося правесці цэлае расследаванне, якое ўстанавіла, што:

  1. У пачатку навучальнага года бацькі звярталіся ў дарожную службу, і ім паабяцалі, што пытанне з прыпынкам будзе вырашана.
  2. Старшыня раённага савета «дэпутатаў» Ларыса Герасімава даўно выслухала скаргу мясцовай жыхаркі і… адправіла зварот блукаць па інстанцыях, «зрабіўшы афіцыйны запыт».
  3. Старшыня сельвыканкама Валянціна Дадалева адказала, што ў асноўным дзеці пражывалі па вуліцы Цэнтральнай, а на вуліцы Зарэчнай з’явіліся раптоўна, і прыпынак для іх не прадугледжваўся.
  4. Каб загарэўся ліхтар (яшчэ не куплены) побач з прыпынкам (які пакуль яшчэ не існуе), трэба працягнуць электрычныя драты.

Можна бясконца пералічваць адгаворкі касцюковіцкіх чыноўнікаў, але і таго, што напісана вышэй, дастаткова, каб зразумець: нешта ў Касцюковічах трэба мяняць – пачынаючы з прызначаных «дэпутатаў» і заканчваючы верхавінай «вертыкалі».

Зразумела ж, што дзеці гэтай катэгорыі насельніцтва рыхтуюцца да паступлення ў сельскагаспадарчую акадэмію, не маючы ніякіх праблем з вятрамі, дажджамі і маразамі.

P.S. Цікава, што ў каментарыях да гэтага надзвычайнага здарэння (а інакш сітуацыю не назавеш) у нашым акаўнце «Тык-Ток» знайшліся людзі, якія лічаць, што дзяцей занадта разбалавалі. Пра гэта ж не раз гаварыў Лукашэнка. І ў нечым ён мае рацыю. Бо яго дзеці не скардзяцца на спякоту ў Амане.

Фота раённай газеты.

Касцюковіцкі бусел ужо трэцюю зіму не ляціць у вырай – яму знайшлі зімоўку

Навіна ад

У Касцюковічах бусел ужо стаў мясцовай знакамітасцю. Два гады запар ён адмаўляецца ляцець у вырай і здзіўляе сваім выглядам мінакоў у гарадскіх дварах.

З наступленнем халадоў жыхары Касцюковіч звычайна пачыналі падкормліваць птушку і клапаціцца пра зімоўку для жывёлы. Першую зіму бусла прытулілі ў аграгарадку Шарэйкі. На другую зіму яго забрала да сябе ў хлеў жыхарка аграгарадка Тупічына – піша “Голас Касцюкоўшчыны”. 

Прычыну дзіўных паводзінаў птушкі выданню патлумачылі ў раённай інспекцыі прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя. Зімаваць у асноўным застаюцца птушкі, якія атрымалі траўмы і аслабелі. Бывае, што маладыя буслы, якія яшчэ дрэнна ўмеюць лётаць, натыкаюцца на правады лініі электраперадач, могуць нават атрымаць удар токам.
Гэта тлумачыць прычыну, па якой бусел застаўся ў першую зіму. Але далей, відаць, ён проста прывык да людзей і да таго, што яго падкормліваюць. Не ўсім гараджанам гэта суседства падабалася, дарэчы. Знайшліся такія касцікаўчане, каму ён ладна надакучыў у двары шматкватэрнага дома, таму што гадзіць не па-дзіцячы. Гэтыя людзі ўжо якраз звярталіся ў розныя інстанцыі з патрабаваннем, каб жывёлу кудысьці прыбралі. 

Сёлета сітуацыю з птушкай разбірала камісія “па скаардынаваным узаемадзеянні дзяржаўных органаў і іншых арганізацый пры выяўленні або выяўленні дзікай жывёлы” – аказваецца, ёсць і такая. Па рашэнні гэтай камісіі птушку аддадуць на зімоўку ў Магілёўскі заасад. Бусел туды ўжо прыбыў і пачаў абжывацца.

Фота: “Голас Касцюкоўшчыны”

У Касцюковічах прыгажосць не ў жанчын, а ў прадстаўніц працоўных калектываў

Навіна ад

Той прыгажуні, якая захоча стаць “Міс Касцюковічы – 2025”, трэба найперш падумаць аб сваім працоўным калектыве.

Прыгажосць і праца – галоўнае, што мусяць прадставіць удзельніцы конкурсу, які намечаны ў касцюковіцкім Цэнтры культуры 12 снежня 2025 года. 

“Гэты конкурс – выдатная магчымасць прадэманстраваць прыгажосць, талент і інтэлект прадстаўніц працоўных калектываў, а таксама падтрымаць імідж іх арганізацый у раёне” – гаворыцца ў абвестцы ў тэлеграм-канале мясцовай раёнкі “Голас Касцюкоўшчыны”.

Удзельніцы змогуць праявіць сябе ў разнастайных творчых і інтэлектуальных іспытах, абяцаюць у паведамленні.

Што ж рабіць тым дзяўчынам, якія яшчэ не знайшлі свой працоўны калектыў, яшчэ вучацца ці з’яўляюцца хатнімі гаспадынямі? Яны, пэўна, па меркаванні арганізатараў конкурсу, ніяк не могуць быць вартыя ганаровага звання “Міс Касцюковічы” гэтага года. То бок, паважаныя прыгажуні, калі вы насамрэч такія, спачатку ўладкуйцеся на працу, атрымайце накіраванне ад начальства на “Міс Касцюковічы – 2025”, а ўжо потым прыходзьце і мы паглядзім на вас. Так, відаць, разважаюць арганізатары конкурса прыгажосці прадстаўніц працоўных калектываў. 

А што ж рабіць тым працоўным калектывам, дзе, напрыклад, адны мужчыны, а калі і ёсць жанчыны, то яны даўно ўжо не міс? Адказ ёсць – тэрмінова браць на працу, хоць на 0,1 стаўкі якую-небудзь беспрацоўную касцюковіцкую прыгажуню. А пасля конкурса можна і звольніць, калі не падтрымае “імідж іх арганізацый у раёне”.

Фотаздымак: Новости Костюковичи

У Касцюковічах узнагародзілі цялятніц, якім можна толькі паспачуваць

Навіна ад

Жывёлаводкі з пасёлка Шарэйкі ў Касцюковічах лічацца прыкладам для пераймання, але насамрэч такога жыцця і ворагу не пажадаеш.

Расповед пра дзвюх сябровак, якія працуюць на малочна-таварнай ферме ў пасёлку для перасяленцаў Шарэйкі ў Касцюковіцкім раёне, змешчаны ў мясцовай газеце, па задуме аўтараў павінен быў стаць сагай пра працоўную доблесць, але на справе выклікае толькі спачуванне да гераінь.

Лёсы Святланы і Алены падобныя і з’яўляюцца, па сутнасці, ілюстрацыяй таго, як абыходзіцца з беларускімі жанчынамі калгасная сістэма, насаджаная Лукашэнкам, у якой пік кар’еры сялянкі – жывёлавод чацвёртага разраду.

Пры вялікім жаданні лічбу “пі” або залатое сячэнне можна адшукаць і ў добра збітым табурэце. Так і са Святланай, якую скарацілі з дзіцячага садка пасля 23 гадоў працы, і цяпер яна размаўляе з цялятамі “на мове пяшчоты і любові, якой навучылася, працуючы ў садку”.

Алена ж распавядае, што “трымае падсобную гаспадарку: курэй, качак, трусоў. Раней на падворку было па тры каровы, конь, свінні, а цяпер гаспадарка значна зменшылася”.

Вось такі ён, сапраўдны, без упрыгожванняў лёс жанчын, якія не бачылі ў жыцці нічога, акрамя цяжкай фізічнай працы і станоўчых характарыстык ад загадчыцы фермы.

Вельмі складана пераканаць кагосьці ў тым, што гэта і ёсць прыклад для пераймання. Хутчэй, прыкладам можа быць былая старшыня райвыканкама Святлана Міхеенка, якая, паводле меркавання касцюкаўчан, разваліла раён, а пасля перасела ў крэсла сенатаркі.

Можна таксама пазайздросціць працоўнай доблесці яшчэ адной сенатаркі з Касцюковіч – Ірыны Петрусевіч. Яна зрабіла сваю кар’еру менавіта на напісанні саг пра цялятніц. Аднак чамусьці дачку Віталіну не адправіла на ферму, а дала ёй юрыдычную адукацыю і ўладкавала на абласное тэлебачанне.

Аднак, калі не згушчаць фарбы, у гэтай гісторыі ёсць і светлы момант: за сваю самаадданую працу Святлана і Алена ўзнагароджаны Ганаровай граматай і Падзякай райвыканкама.

Фота раённай газеты.

Дванаццаць талонаў на раён – лячэнне зубоў спрабавалі аналізаваць у Касцюковічах

Навіна ад

Касцюкаўчанам складана трапіць на прыём да стаматолага, а начальства лічыць, што 12 талонаў на ўвесь раён цалкам дастаткова.

Журналісты раённай газеты правялі расследаванне сітуацыі вакол мясцовай стаматалогіі. Мяркуючы па выніках, змяніць нічога нельга – калі выцягваеш нос, абавязкова завязне хвост.

Высветлілася, што:

  • запісацца па прынцыпе «сёння на заўтра» дастаткова складана – дазваніцца нельга, але калі ўстаць у жывую чаргу, можа і пашанцуе атрымаць запаветны талон. Праўда, на гэта давядзецца патраціць… палову дня;
  • ускладнена хірургічная стаматалагічная дапамога, бо хірург-стаматолаг знаходзіцца ў дэкрэтным адпачынку і яго замяняе зубны фельчар;
  • электронны анлайн-запіс праз сайт часова не ажыццяўляецца па тэхнічных прычынах.

Пры ўсім гэтым намеснік старшыні Касцюковіцкага райвыканкама па сацыяльных пытаннях Кацярына Манушэнка сцвярджае, што праблем з медыцынскімі кадрамі няма і ва ўсім вінаваты самі жыхары Касцюковіч, якія:

  • не жадаюць запісвацца на планавы, прафілактычны прыём два разы на год;
  • не з’яўляюцца на прыём па замоўленых талонах;
  • абражаюць рэгістратара па тэлефоне або знаходзячыся ў жывой чарзе, калі ім не дасталося талонаў;
  • прыязджаюць у Касцюковічы для атрымання стаматалагічнай дапамогі з іншых гарадоў.

Калі ж не ператвараць пошук каранёў праблемы ў танец з бубнамі, то варта проста вярнуцца да фразы чыноўніцы пра тое, што праблем з медыцынскімі кадрамі ў Касцюковічах няма.

Манушэнку падтрымлівае і загадчыца стаматалагічнага аддзялення Касцюковіцкай ЦРБ Наталля Мартусевіч, якая лічыць, што:

  • “урачоў-стаматолагаў і зубных фельчараў з запасам”,
  • супрацоўнікі цэмзавода могуць атрымаць стаматалагічную дапамогу па месцы працы, а
  • дванаццаці (!) талонаў на тэлефонны запіс і на жывую чаргу цалкам дастаткова на 20 000 жыхароў раёна.

У наяўнасці поўны адрыў начальнікаў ад рэальнасці. Дванаццаці талонаў на ўвесь Касцюковіцкі раён было б дастаткова толькі ў тым выпадку, калі б мясцовыя жыхары цалкам прысвячалі ўсё сваё жыццё спробам патрапіць у стаматалогію.

Ды вось бяда: яны яшчэ працуюць, ходзяць у крамы, выхоўваюць дзяцей, удзельнічаюць у суботніках па добраўпарадкаванні і наведваюць дыялогавыя пляцоўкі, дзе тая ж Кацярына Манушэнка па дзве бітыя гадзіны тлумачыць ім, што ў квітнеючай Беларусі з медыцынскім абслугоўваннем насельніцтва справы ідуць так добра, што далей проста няма куды.

Фото раённай газеты “Голас Касцюкоўшчыны”.

Ліст пра Беларусь – пракуратура прыйшла ў дзіцячыя сады Магілёўшчыны

Навіна ад

На думку прапагандыстаў Магілёўскай вобласці, малышы ў дзіцячых садах свядома разважаюць пра сэнс колераў і элементаў дзяржаўных сімвалаў.

Напісаць “ліст пра Беларусь” прапанавалі выхаванцам дашкольных устаноў адукацыі Магілёўшчыны. Гэта сумесны праект генеральнай пракуратуры і Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь.

Для правядзення патрыятычнай акцыі “Ліст пра Беларусь” пракурор Касцюковіцкага раёна наведаў Навасаматэвіцкі дзіцячы сад у Дашкольным цэнтры развіцця дзіцяці №1.

Дзяцей пастараліся апрануць так, каб пазбегнуць злашчаснага спалучэння белага і чырвонага колераў. 

І пайшло-паехала. Пракурор распавёў дзецям пра выкананне законаў, і яны, быццам бы, нешта зразумелі.

А далей адбылося неверагоднае. Як сцвярджаюць прапагандысты-казачнікі, дзеткі чатырох-пяці гадоў “напісалі для аднагодкаў з іншых краін маляўнічае пісьмо пра сваю Радзіму, яе дзяржаўныя і прыродныя сімвалы, гісторыю і традыцыі. Складаючы пасланне, вундэркінды разважалі пра сэнс колераў і элементаў Дзяржаўнага сцяга і Дзяржаўнага герба”.

І гэта яшчэ кветачкі. У рамках акцыі пракуратура, акрамя іншага, збіраецца распавесці дзеткам пра расследаванне крымінальнай справы аб генацыдзе жыхароў БССР у гады Вялікай Айчыннай вайны і ў пасляваенны перыяд.

Такія ж акцыі прайшлі і ў іншых райцэнтрах.

Праўда, у Глуску намеснік пракурора, на ўсялякі выпадак, заўважыў, што “пастараўся гаварыць на максімальна даступнай для малышоў мове”.

І гэта правільна. Улічваючы тое, што большасць выпускнікоў акадэміі кіравання ў нас пакуль яшчэ пішуць з граматычнымі памылкамі, а асобныя гісторыкі перакананыя ў тым, што Францыск Скарына жыў на Фантанцы, можна падумаць, што ў дзіцячых садах выхоўваюцца дзеці індыга.

Але ёсць больш рэалістычная версія падзей. Малышы, вядома, нічога не зразумелі з той ахінеі, якую неслі ім дарослыя. Прапагандысты, як заўсёды, зманілі, а ў псеўдапатрыётаў канчаткова з’ехала страхоўка ад уседазволенасці, калі палезлі са сваімі псіхадэлічнымі наратывамі ўжо і ў дзіцячыя сады.

Фота: “Голас Касцюкоўшчыны”.

У Касцюковічах былы пажарны стварыў хатні музей

Навіна ад

Супрацоўнік МНС з Касцюковічаў выйшаў на пенсію і ператварыў вясковую хату у вёсцы Вязовец ў сапраўдны казачны куточак.

Сяргей Радчанка, былы ратавальнік з Касцюковічаў, стварыў у вясковай глушы свой уласны рай на зямлі.

Ён – дасведчаны пчаляр, удалы паляўнічы і захоплены рыбак. А яшчэ – майстар на ўсе рукі. Балота каля дома ператварыў у возера, куды запусціў малькоў, вывеў гатункавую маліну, развёў апенькі, а з вулляў зрабіў казачныя хаткі.

вёска Вязовец

У ягоным доме-музеі кожная рэч мае сваё месца.

Сяргей валодае ўнікальным талентам бачыць асаблівасць у самых звычайных рэчах, а ў шэрай рэчаіснасці – рысы казачнага свету.

дом музей

Большасць з нас страцілі гэты дар яшчэ ў дзяцінстве, а Радчанку ўдалося яго зберагчы і развіць.

У сённяшняй Беларусі цяжка знайсці нешта па-сапраўднаму пазітыўнае. Але нават Лукашэнка са сваёй паталагічнай прыхільнасцю да татальнага добраўпарадкавання не здольны вытравіць з беларусаў жаданне марыць і фантазіраваць.

костюковичи

Фота раённай газеты “Голас Касцюкоўшчыны”.