Дзень у гісторыі. 14 снежня. Пачатак друкавання шрыфтам Іллі Капіевіча

Дзень Святога Навума.

Навум напісаў кнігу прароцтваў, якая ўвайшла ў Святое Пісанне, і якая складаецца, з 3-х частак. Святому Навуму моляцца як аб пачатку вучэння, так і аб дапамозе ў зразуменні навукі наогул.  «Навум наставіць на вум». Лічылася, што гэты дзень самы прыдатны для таго, каб аддаваць падрослых дзетак вучыцца, таму Святога Навума яшчэ называюць Пісьменным. Настаўнікам у гэты дзень рабілі падарункі, частавалі іх.

Святы Навум

1287 год. На нідэрланскім узбярэжжы Паўночнага мора адбылася катастрафічная паводка.

Яе ахвярай сталі каля 50 тысяч чалавек і пасля яе засталіся вялізныя разбурэнні. Мноства вёсак патанула ў вадзе. Возера Флева пераўтварылася ў бухту Зэйдэрзэе Паўночнага мора. З прычыны страты вялікай колькасці земляў і адноснай неабароненасці ўзбярэжжаў многія жыхары перасяліліся на больш высока размешчаныя тэрыторыі.

Карты Нідэрландаў выразна перадаюць наступ Паўночнага мора.

Нідэрланды

1503 год. Нарадзіўся Настрадамус.  

Вядомы французскі празорлівец, урач, алхімік, гісторык, вядомы сваімі прароцтвамі.

На працягу стагоддзяў тлумачальнікі бачаць у прароцтвах Настрадамуса нешта вельмі дзіўнае, якое выходзіць за рамкі простай выпадковасці. Аднак праходзіць час, і новыя пакаленні выяўляюць новае разуменне раней растлумачаных фраз.

Настрадамус верыў, што падзеі сусветнай гісторыі цыклічна паўтараюцца, таму што паўтараюцца планетныя канфігурацыі і адбываюцца аднолькавыя азнакі. І ён апісаў падзеі мінулага ў надзеі, што такія зноў адбудуцца ў будучыні.

Памёр 2 ліпеня 1566 года.

Нострадамус

1708  год. Пачатак друкавання грамадзянскім шрыфтам у Расіі. 

У выніку рэформы Пятра І быў зменены алфавіт, сталі выкарыстоўвацца арабскія лічбы, спрошчаны правапіс. Расійскія крыніцы поўнасцю замоўчваюць факт, што шрыфт распрацаваў ураджэнец Мсціслава, літвін Ілля Капіевіч (1651–1714), які быў першым настаўнікам Пятра I у Галандыі.
Капіевіч распрацваў графалагічную сістэму на аснове шрыфта Ф. Скарыны з улікам літараў лацінскага алфавіту. Мовазнаўца Ян Станкевіч назваў гэты шрыфт капіеўкаю.

1851 год. Нарадзіўся Эдвард Роп. 

Рэлігійны і грамадска-палітычны дзеяч Літвы, Беларусі і Польшчы.

Выступаў супраць атаясамлівання каталіцызму з польскасцю, спрыяў увядзенню літоўскай і беларускай моў у царкоўнае жыццё.

Заснавальнік Канстытуцыйна-каталіцкай партыі Літвы і Беларусі (1906), газеты «Nowine Wilenskie», выдаваў газету «Kurier Litewski».

Вельмі прыхільна ставіўся да мясцовых нацыянальных рухаў, за што быў адхілены рускімі ўладамі ад кіравання Віленскай дыяцэзіяй.

З 1917 да 1931 года быў архібіскупам Магілёўскай рымска-каталіцкай архідыяцэзіі з рэзідэнцыяй у Петраградзе.

У пачатку 1919 года арыштаваны Петраградскай ЧК. У выніку хадайніцтва папы рымскага  вызвалены і адпраўлены ў Польшчу. Там працягваў рэлігійную і грамадскую дзейнасць.

Прамёр 25 ліпеня 1939 года.

Эдвард Роп
1890 год. Нарадзіўся Іван Гаўрыс

Беларускі мастак.

Скончыў Віцебскае мастацкае вучылішча, вучыўся ў М. Шагала, у майстэрні Веры Ермалаевай.  Быў сябрам віцебскага авангарднага аб’яднання УНОВИС, якое стварыў К. Малевіч.

Будучы рэктарам Віцебскага мастацкага практычнага інстытута, запрасіў на працу мастакоў Юдаля Пэна, Саламона Юдовіна, Абрама Бразера, Яфіма Мініна.  Быў выкладчыкам беларусазнаўства ў віцебскіх школах, Віцебскага кінатэхнікума, актыўным удзельнікам Віцебскага акруговага таварыства краязнаўства.

20 кастрычніка 1937 года асуджаны па сфабрыкаванай справе «Польскай арганізацыі вайсковай» да найвышэйшай меры пакарання.

Расстраляны 4 лістапада 1937 года непадалёк ад Віцебска.

Іван Гаўрыс
EPSON MFP image

1906 год. У Мінску заснавана кніжнае таварыства «Мінчук». 

Заснавана на кааператыўнай аснове для выдання і распаўсюджвання беларускіх кніг і газет Антонам Шабуняй, Уладзімірам Самойлам, Сяргеям Скандраковым і іншымі. Разам з выдавецтвам «Нашай Нівы» выдала ў 1907 годзе кірыліцай і лацінкай апавяданне Элізы Ажэшкі «Гедалі». Рыхтавала да друку «Жалейку» Янкі Купалы. Спыніла дзейнасць з-за адсутнасці сродкаў 30 снежня 1909 года.

Фота: выдавец Антон Шабуня.

Антон Шабуня

1911 год. Экспедыцыя Руаля Амундсена дасягнула Паўднёвага полюса. 

Амундсен з чатырма таварышамі першым дасягнуў Паўднёвага полюса Зямлі і паставіў там сцяг Нарвегіі.

У паход яго каманда выступіла 19 кастрычніка з 85-й паралелі на чатырох нартах, у якія запрэглі 52 сабакі. Пераадолець ім прыйшлося 1500 км – праз хрыбты вышынёй 2300-3300 метраў пры тэмпературы каля 40°C і моцных вятрах. Па дарозе туды і назад падарожнікі забілі 40 сабак, з іх варылі суп сабе і іншым сабакам, якія яшчэ маглі працаваць у запрэжках. На полюсе нарвежцы паставілі палатку, дзе дазволілі сабе тры дні адпачынку, а потым адправіліся назад і дабраліся да базы дакладна ў дзень, указаны ў графіку Амундсена. Праз месяц да Паўднёвага полюса дабраўся англійскі палярнік Роберт Скот, каб пабачыць пакінуты яго супернікам нарвежскі сцяг.

Руаль Амундсэн

1905 год. Нарадзіўся Мікалай Дарожкін

Беларускі міколаг і фітапатолаг, акадэмік, доктар сельскагаспадарчых навук, прафесар. Заслужаны дзеяч навукі.

Працаваў у розных навуковых і навучальных установах, у БДУ, дырэктарам Інстытута біялогіі, Беларускага навукова-даследчага інстытута бульбаводства і плодаагародніцтва, загадчыкам лабараторыяй у Інстытуце эксперыментальнай батанікі АН БССР.

Яму належаць працы па фітапаталогіі сельскагаспадарчых культур, біялогіі пашырэння ўзбуджальнікаў хвароб збожжавых і бабовых культур, бульбы, таматаў.

Аўтар больш за 600 навуковых прац, у тым ліку 23 манаграфій, шэрагу патэнтаў.

Памёр 27 красавіка 1993 года. 

1947 год. Прынята Пастанова Савета Міністраў СССР і ЦК ВКП(б) “Аб правядзенні грашовай рэформы і адмене картак на харчовыя і прамысловыя тавары”.

Згодна з гэтым дакументам усе наяўныя грошы грамадзян і арганізацый павінны былі абменьвацца на новыя купюры ўзору 1947 года ў суадносінах 1:10. Безнаяўныя грошы падлягалі абмену на льготных умовах. Уклады да 3000 рублёў заставаліся без змены; да 10 000 рублёў мяняліся па курсе 3:2; больш за 10 000 рублёў дзяліліся на тры часткі: першая – 3 000 рублёў, абменьвалася 1:1, другая – 7 000 – 3:2, астатняя частка ўкладу – звыш 10 000 – 2:1.

Рэформа вельмі істотна паўплывала на эканоміку СССР. Змяншэнне грашовай масы прыкладна ў 2,5 раза павысіла пакупную здольнасць рубля, а цэны на харчовыя тавары на працягу наступных 7 гадоў зменшыліся на 47%.

Талоны на аду

1955 год. З канвеера Мінскага гадзіннікавага завода сышоў першы гадзіннік. 

Гэта быў гадзіннік «Заря» – самы маленькі і вытанчаны з тых, якія вырабляліся ў СССР. Яго рысунак быў перададзены з Пензенскага гадзіннікавага завода. Мінскі завод – 14-ы у СССР па выпуску гадзіннікаў, вядомы сваімі гадзіннікамі «Луч», «Заря» і «Вымпел».

Фота: Гадзіннікі “Луч” 

часы Луч

2019 год. Памёр Уладзімір Цыплакоў (1969-2019). 

Прафесійны беларускі хакеіст.

У складзе зборнай Беларусі гуляў на 6 чэмпіянатах свету і дзвух Алімпіядах (1998, 2002), быў найлепшым нападнікам.

Быў першым беларусам, які ў сярэдзіне 1990-х гадоў замацаваўся ў НХЛ. Праз год пасля яго загуляў Руслан Салей, у 2000-я з’явіліся Міхаіл Грабоўскі і браты Касціцыны.

Пасля заканчэння кар’еры хакеіста працаваў трэнерам, узначальваў мінскае «Дынама».

Пахаваны ў Мінску на Ўсходніх могілках.

Цыплаков

На ўвесь Быхаўскі раён толькі 13 дзетсадаўцаў выхоўваюцца па-беларуску

У Быхаўскім раёне працуе толькі адзін беларускамоўны дзіцячы садок. Яго наведчаюць 13 дзецей.

Як адказалі абаронцы беларускай мовы, юрысту і праваабаронцу Ігару Случаку з Быхаўскага райвыканкама, у раёне ўсяго восем дзіцячых садкоў. Сярод іх толькі адзін беларускамоўны. У ім выхоўваюцца 13 дзяцей.

Семь дзіцячых садкоў рускамоўныя. Іх наведваюць 737 выхаванцаў. То бок колькасная розніца на карысць рускамоўных дзетсадаўцаў – амаль 57 разоў.

Пры гэтым па выніках перапісу насельніцтва 2019 года ў Быхаўскім раёне пражывала 91,53% беларусаў, 4,85% рускіх, 1,1% украінцаў, 0,13% палякаў.

Адзіны дзіцячы садок, дзе адукацыя вядзецца па-беларуску, знаходзіцца ў аграгарадку Дуброва.

Рускамоўных дзіцячых садкоў з беларускімі групамі ў іх у Быхаўскім раёне няма.

Фотаздымак: Вікіпедыя

У Бабруйску з адставаннем спрабуюць запусціць новы дрэваапрацоўчы завод

Новае бабруйскае дрэваапрацоўчае прадпрыемства ТАА “БР-Вуд” спадзяюцца запусціць у гэтым снежні, хоць у 2025-ым там ужо планавалі працаваць на поўную магутнасць.

Пра тое, што ў гэтым месяцы пачнецца запуск завода, напісала 10 снежня 2025 года інтэрнэт-выданне Бабруйскага гарвыканкама Вobrlife.by. Пра гэта яму паведаміў дырэктар прадпрыемства Руслан Дашкевіч (на фота). “Зараз на прадпрыемстве праходзяць пусканаладачныя работы на тэхналагічным абсталяванні” – паведаміў ён.

Дашкевіч таксама распавёў, што ў штаце прадпрыемства 50 працоўных месцаў. “Працэс набору персаналу працягваецца. Тэхналогія вытворчасці і запуску патрабуе, у першую чаргу, тэхнічных спецыялістаў. Цяпер мы актыўна набіраем аператараў лесапільнай лініі, сушыльнай гаспадаркі, якія пры неабходнасці праходзяць дадатковае навучанне на вытворчасці. Работнікі пераважна бабруйчане і жыхары прылеглых раёнаў. У перспектыве будзе фармавацца яшчэ і камерцыйны аддзел збыту” – кажа дырэктар непрацуючага на гэты момант прадпрыемства.

Паводле яго, новае лесапільнае прадпрыемства здольна перапрацоўваць да 197 тыс. м3 пілавачнай сыравіны ў год і атрымліваць 100 тыс.м3 гатовай прадукцыі ў выглядзе піламатэрыялаў. У планах – стварэнне пелетнага ўчастка магутнасцю да 35 тыс.тон у год.

Пра хуткі запуск прадпрыемства распавяло ў той жа дзень і СТБ. І яно таксама не паведаміла, што насамрэч у 2025 годзе ТАА “БР-Вуд” павінна было выйсці на поўную магутнасць сваёй вытворчасці. Пра гэта ў жніўні 2024 года на Рэспубліканскім семінары па пытаннях уключэння ў гаспадарчы абарот невыкарыстоўваемай маёмасці казаў усё той жа Руслан Дашкевіч. 

Хоць тады ўжо было вядома, што па стане на жнівень 2024 года рэалізацыя праекта адставала ад графіка па прычыне таго, што зацягнулася вырашэнне пытанне па закупцы абсталявання ў вытворцы.

Фотаздымак: Вobrlife.by

У Крычаве трэція суткі аднаўляюць падачу цяпла ў жылыя дамы

У Крычаве пасля аварыі на цеплатрасе па вуліцы Мікрараён Сож камунальнікі пачалі падаваць гарачую ваду ў сістэму ацяплення.

Ацяпленне ўжо паступае ў домы па вул. Паркавая 1 і 3, вул. Мікрараён Сож 15, 31,12, 12а,16,13,30,36 і 14, у дом 31а па вул. Кастрычніцкай. Акрамя таго, цалкам адноўлена ацяпленне ў СШ №3, гаворыцца ў паведамленні тэлеграм-канал мясцовай раёнкі “Крычаўскае жыццё”

“Нагадваем, што працы яшчэ ідуць і цяпло вяртаецца паступальна”, – адзначаецца там.

Раней жыхарам паведамілі, што калі да 15:00 батарэі не стануць цёплымі, неабходна звяртацца ва УКПП «Камунальнік», каб выпусціць паветра з сістэмы.

Раней з-за няспраўнасці гарадской кацельні «Сож», зафіксаванай 10 снежня каля 16:30, у Крычаве без ацяплення засталіся 62 шматкватэрныя дамы, школа і 3 дзіцячыя сады. У ноч на 12 снежня ўдалося падключыць адзін павышальны насос, дзякуючы чаму цяпло вярнулі ў 14 дамоў (504 кватэры) і два дзіцячыя сады.

Увечары 12 снежня старшыня Крычаўскага райвыканкама Аляксей Шарай паведаміў, што з сацыяльных аб’ектаў без ацяплення ўсё яшчэ застаюцца школа № 3 і адзін дзіцячы сад.

Фотаздымак з адкрытых крыніц

Як Халуі ў Асіповіцкім раёне ператварыліся ў Ліпень

Жыхары вёскі Халуі на Асіпоўшчыне прасілі Прэзідыум ЦВК Саюза ССР перайменаваць населены пункт. Ім было крыўдна.

Цікавую гісторыю распавяла газета “Асіповіцкі край”. Яна тычыцца аграгарадка Ліпень, які да 1926 года насіў немілагучную назву Халуі.

Халуі там не жылі, а слова азначала пляценую запруду для лоўлі рыбы.

Паводле версіі асіповіцкіх гісторыкаў, перайменаванне ў Ліпень адбылося ў 1926 годзе з дазволу Прэзідыума ЦВК Саюза ССР і, магчыма, у гонар пяцігоддзя заканчэння савецка-польскай вайны.

Часы тады былі баявыя. Мяняліся не толькі адкрыта неблагазвучныя назвы населеных пунктаў, але і тапонімы, якія не падабаліся большавікам з-за сваёй празмернай рэлігійнасці. Так мястэчка Ігумен стала Чэрвенем.

У любым выпадку, для жыхароў аграгарадка Ліпень наступны год будзе юбілейным – 100-годдзе існавання пад новай назвай.

Фота раённай газеты.

Прусакі пасяліліся ў крычаўскай “Капеечцы”

У ТікТок завірусілася відэа, як прусак бегае па падлозе ў магазіне “Капеечка” ў Крычаве. Цяпер там правядуць дэзінсекцыю.

Відэа, якое з’явілася ў інтэрнэце два дні таму, на сённяшні дзень набрала больш за 40 тысяч праглядаў. На ім бачна, як па падлозе прадуктовага магазіна бегае даволі вялікі прусак.

Да відэа з’явілася шмат іранічных каментароў: “Не трэба здзіўляцца – гэта дырэктар магазіна, ён правярае свае уладанні”, “Такі харошанькі, укормлены”, “Бо ў кватэрах есці няма чаго, збеглі ў магазіны, там людзі дабрэйшыя”. Ёсць і тыя, якія спрабуюць нейкім чынам апраўдаць антысанітарыю ў асобна ўзятым магазіне: “У магазіне “Верас” тое ж самае… Прадавец сказала, што нічога зрабіць не могуць, бо прывозяць іх з хлебзавода”, “Няма чаму здзіўляцца, у кожным магазіне іх хапае”, “Нічога страшнага, гэта прадуктовы магазін, усюды так”.

Кіраўніцтва магазіна таксама адрэагавала на прусака. “Аб гэтым роліку мы ведаем. Даная сітуацыя вельмі непрыемная для нас. Меры прымаюцца. У бліжэйшы час санэпідэмстанцыя правядзе дэзінсекцыю” – заявіла загадчыца магазіна Кацярына Касценіч.

Скрыншот: Канал maratikzuv

Дзень у гісторыі. 13 снежня. Налівайка спаліў Магілёў

Дзень святога апостала Андрэя Першазванага (праваслаўны каляндар).

Святы апостал Андрэй родам з Віфсаіды Галілейскай. Стаў першым вучнем Хрыста і першым вызнаў Яго Збаўцам, прывёў да Хрыста свайго старэйшага брата Сымона, будучага апостала Пятра.

Паводле паданняў Андрэй з пропаведзямі прайшоў Малую Азію, Фракію, Македонію, Скіфію, Прычарнамор’е, прайшоў па Дняпры – да месца, дзе цяпер Кіеў і паставіў крыж на кіеўскіх гарах, потым пайшоў да будучага Ноўгарада праз сучасныя беларускія землі. 

Пакутніцкую смерць прыняў у Патрасе. Тыран горада, язычнік Эгеат загадаў не прыбіваць рук і ног яго да крыжа, а прывязаць іх. Крыж меў форму літары “Х” і атрымаў назву “Андрэеўскі крыж”.

У 357 годзе мошчы святога апостала Андрэя Першазванага перанесены ў Канстанцінопаль у храм Святых Апосталаў, у 1208 годзе перавезены ў Італію і змешчаны ў кафедральным храме ў Амальфі.

У даўніну на Андрэя слухалі ваду: раніцай ішлі на раку, рабілі палонку, перш чым зачэрпнуць вады, апускаліся на калені на край палонкі, дакраналіся вухам да лёду і слухалі:

Калі шумная вада, то трэба чакаць завеі, сцюжы.

Калі ціхая вада на Андрэеў дзень, то зіма будзе ціхай, добрай.

Апостал Андрэй

1577 год. Магілёў атрымаў права на выкарыстанне леса.

13 снежня 1577 г. гараджанам было перададзена ў распараджэнне “чатыры мілі лесу”. Што гэта значыла на практыцы: лес становіцца афіцыйнай рэсурснай базай для жыхароў – можна браць дрэва на будаўніцтва жылля, гаспадарчых пабудоў, рамёслы; дрэва ў той час – асноўны будаўнічы матэрыял для гандлёвых і жылых дамоў Магілёва; гарантаваны доступ да лесу – важны фактар эканамічнага развіцця і росту горада у канцы XVI ст.

1581 год. У вёсцы Ківерава Гара каля Яма Запольнага, у 80 км ад Пскова, пачаліся руска-польскія перамовы.

У студзені 1582 года было заключана 10-гадовае Ям-Запольскае перамір’е з Рэччу Паспалітай. Маскоўская дзяржава адмаўлялася ад Лівоніі і беларускіх земляў.

Ям-Запольскі мір

1595 год. Севярын Налівайка спаліў Магілёў.

13 снежня 1595 года ўкраінскія казакі-паўстанцы Севярына Налівайкі штурмам узялі Магілёў і на працягу двух тыдняў рабавалі і палілі горад. Згарэла больш за 500 жылых дамоў, каля 400 гандлёвых лавак і 7 цэркваў.

Севярын Налівайка

1826 год. Пайшоў з жыцця Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч. 

Беларускі рэлігійны дзеяч, літаратар, навуковец. Дзядзька В. Дуніна-Марцінкевіча.

У 1773 годзе стаў біскупам Беларускай дыяцэзіі, у 1780 – Магілёўскай архідыяцэзіі, з 1782 – архібіскупам Магілёўскім. З 1798 года – мітрапаліт усіх рымска-каталіцкіх касцёлаў у Расійскай імперыі. Спачуваў паўстанню 1794 года.

У Магілёве заснаваў друкарню, тэатр, бровар, суконную фабрыку, аранжарэю ў Буйнічах. Пабудаваў касцёл Святога Станіслава ў в. Маляцічы (зараз – Крычаўскі раён).

Аўтар вершаў, казанняў, паэм. Апекаваў навуцы. Старшыня Вольнага эканамічнага таварыства, прэзідэнт (1813) Імператарскай Акадэміі навук.

Адзін з заснавальнікаў ідэалогіі заходнерусізму. Аўтар «Граматыкі літоўскай» са слоўнікам (пад «літоўскай мовай», мусіць, мелася на ўвазе беларуская)

Захапляўся помнікамі старажытнасці, збіраў манускрыпты. Аўтар «Гісторыі Таўрыды», «Гісторыі сарматаў і славян».

У Магілёве захаваўся будынак былога палаца Сестранцэвіча (вул. Ленінская, 25). У Пецярбургу ўстаноўлены  мармуровы бюст.

Пахаваны ў Пецярбургу ў пабудаваным ім касцёле Св. Станіслава.

Богуш-Сестранцэвіч

1919 год. Адбыўся раскол Рады БНР на Найвышэйшую Раду і Народную Раду БНР.

Прадстаўнікі партый сацыялістаў-рэвалюцыянераў і  сацыялістаў-федэралістаў абвінавацілі сацыял-дэмакратычнае кіраўніцтва Рады БНР у згодніцтве і супрацоўніцтве з польскімі акупацыйнымі ўладамі. У выніку бальшыня Рады (50 чалавек) засталася дзейнічаць пад неафіцыйнай назвай Народная рада БНР на чале з абраным старшынёй П. Крэчэўскім, а меншыня (37 чалавек) выйшла з яе складу і на наступны дзень, 14 снежня, сфарміравала Найвышэйшую раду БНР на чале з Язэпам Лёсікам.  Польскія ўлады прызналі апошнюю, аднак мала лічыліся з ёй. У чэрвені 1920 года Найвышэйшая рада патрабавала ад Польшчы прызнаць незалежнасць БНР.

Зразумеўшы памылковасць арыентацыі на Польшчу, сацыял-дэмакраты прынялі ўдзел у нацыянальна-палітычнай нарадзе 20 кастрычніка 1920 года ў Рызе, на якой Найвышэйшая Рада спыніла сваю дзейнасць.

Язэп Лёсік
Язэп Лёсік, старшыня Найвышэйшай Рады БНР

2007 год. Падпісаны Лісабонскі дагавор аб унясенні змяненняў у Дагавор аб Еўрапейскім саюзе і Дагавор аб заснаванні Еўрапейскай супольнасці. 

Міжнародны дагавор, падпісаны на саміце ЕС у манастыры іеранімітаў ў Лісабоне.

Закліканы замяніць сабой Канстытуцыю ЕС, якая не ўступіла ў сілу, і ўнесці змены ў дзеючыя пагадненні аб Еўрапейскім саюзе ў мэтах рэфармавання сістэмы кіравання ЕС.

Набыў моц 1 снежня 2009 года.

Лісабонскі дагавор

Прадаецца маёмасць Шклоўскай ПМК-2, што пагразла ў даўгах

Маёмасць Шклоўскай ПМК-2, якая знаходзіцца ў санацыі, спрабуюць прадаць з аўкцыёна.

Арыштаваныя транспартныя сродкі, большасць з якіх нагадвае аўтахлам, спрабуе рэалізаваць Шклоўская ПМК-2. Сярод выстаўленых на пляцоўцы “БелЮрЗабеспячэнне” лотаў – аўтобусы, легкавыя аўтамабілі, будаўнічая аўтатэхніка. Па многіх машынах ужо праходзіді аўкцыёны, але яны не адбываліся, бо жадаючых прыняць у іх удзел не было.

Як піша тэлеграм-канал Orsha.eu, Шклоўская ПМК-2 – прадпрыемства, якое ў 2017 годзе было прызнана банкрутам. І толькі ў 2022 годзе выйшла на бясстратную працу, стабілізаваўшы працу ў рэжыме санацыі. Для выратавання прадпрыемства прыйшлося значна паменшыць транспартныя выдаткі, павялічыўшы аб’ём будаўніча-мантажных работ. Але праблемы з дэбіторскай запазычанасцю застаюцца нявырашанымі дагэтуль.

Фотаздымак: e-auction.by

У Магілёве дырэктар скраў таксометр і відэарэгістратар з арэнднага аўто

Сур’ёзна прыціснула: у Магілёве начальнік украў таксометр і відэарэгістратар з арандаванага аўтамабіля.

Аператыўнікі Ленінскага РАУС Магілёва раскрылі крадзеж. Дырэктар прыватнай арганізацыі залез у даўгі і не прыдумаў нічога лепшага, як скрасьці сродкі кантролю з аўтамабіля нанятага ім таксіста і прадаць іх.

Пагасіць доўг не атрымалася. Уладальнік машыны своечасова заўважыў знікненне таксометра і відэарэгістратара агульным коштам на 1000 рублёў. 

Супраць 26-гадовага дырэктара распачата крымінальная справа. 

Асабліва хочацца падкрэсліць, што ў Магілёўскай вобласці крадуць не толькі прыватнікі. Пра тое, што красці нельга, не ведаюць кіраўнікі многіх дзяржаўных прадпрыемстваў. І гэтая праблема значна больш глабальная.

Фота ілюстрацыйнага характару з адкрытых крыніц.

Дзаржаўная сацыёлаг распавяла пра патаемныя жаданні жыхароў Магілёўшчыны

Аналіз “грамадскіх” ініцыятыў Магілёўскай вобласці ідзе поўным ходам: трэба прымаць дэлегацыі і ратаваць шэрых журавоў.

Кіраўнік Цэнтра аналізу грамадзянскіх ініцыятыў Беларускага інстытута сацыялагічных даследаванняў (БІСД) «Народная пяцігодка» Кацярына Рэчыц распавяла пра сінтэз і аналіз, якія праводзіць адна з самых бессэнсоўных структур. У сваім інтэрв’ю Рэчыц паведаміла, што іх інстытуцыя правяла даследаванне мясцовых ініцыятыў на Магілёўшчыне.

Апытанне БІСД паказала, што:

  • жыхары Кастрычніцкага раёна Магілёва занепакоены працай адной з паліклінік;
  • у мікрараёне каля ААТ «Ольса» мясцовыя жыхары хацелі б, каб былі пасаджаныя кусты і дрэвы;
  • жыхароў Глускага раёна хвалюе якасць мабільнай сувязі і пытанне абмежавання палявання ў зоне пражывання чырвонакніжных шэрых журавоў;
  • жыхары Слаўгарадчыны прапануюць перааснасціць гасцініцу «Блакітная Крыніца», каб яна магла прымаць афіцыйныя дэлегацыі.

Складаецца ўражанне, што ўпраўленне аховы здароўя аблвыканкама скасавана разам з «Магілёўзелянбудам», мабільнымі аператарамі Глуска і яго прыродаахоўнай службай, а ў Слаўгарадзе грамадзяне і дня не пражывуць без дэлегацый.

На самой справе і службы на месцы, і слаўгарадчане пакуль не пакутуюць на сіндром Даўна.

Проста за “ініцыятывы” БІСД выдае тое, над чым чыноўнікі павінны працаваць штодня. Навошта? Рэчыц распавяла і пра гэта. Аказваецца, ініцыятывы трэба яшчэ і правесці праз УНС – яшчэ адну структуру-прывід.

Фота: “Магілёскія ведамасці”.